2013 Passentocht.

Het jaarlijkse evenement begon fantastisch! Erik had mooie shirts laten maken, de kleur was paars dit jaar. Henk had de routes voorbereid, hotels waren geboekt en de Motormannen hadden genoeg proefkilometers gemaakt om niets meer aan toeval over te laten. Soms loopt het net iets anders.

Een berg pech voordat we in de bergen zijn. maar desondanks een berg lol gemaakt

Dag 1 – Bollenstreek – Dusseldorf (Duitsland) Auto slaaptrein naar Alessandria (Italie)

De route gaat richting Düsseldorf waar om vier uur de autoslaaptrein naar Alessandria vertrekt. We verzamelen bij Erik en na het traditionele bakkie koffie en de “before” groepsfoto gingen de Motormannen op pad met hun paarden van staal. Niemand kon op dat moment inschatten dat de “after” groepsfoto er dit jaar anders uit zou zien……. De route ging door het Groene hart, vervolgens door Utrecht, daarna richting Doorn. Na de lunch zijn wij de snelweg opgeschoten, te laat in Düsseldorf aankomen en de trein missen is geen optie. In Düsseldorf werden we nog geholpen door een collega motorrijder die graag een stukje omreed om ons de weg naar het station te wijzen. Ondanks dat zijn identiteit onbekend is gebleven heeft hij toch de titel Motormannenvriend gekregen. De voor rem van Andre begon ondertussen problemen te geven, de motor remde nog prima maar de oliedruk werd duidelijk minder tijdens het remmen. Na een inspectie hebben we geconcludeerd dat het geen onoplosbaar probleem is, de BMW werd op de trein gezet met het idee dat we dit in Italië wel op zouden oplossen. Motormannenvriend Berry werd benaderd om even het nodige zoekwerk op internet te verrichten, hij kwam met een adres van een BMW dealer in Allessandria, 2,4 km van het treinstation. Het zou vreemd zijn als zij de BMW niet zouden kunnen repareren. De treinreis was fantastisch! Traditiegetrouw hebben we eerst maar een biertje genomen en geproost op het weekend. Het vooruitzicht en uitzicht was mooi. Een groot deel van het spoor is aangelegd langs de Rijn, erg mooie omgeving en het hoge water was trouwens duidelijk zichtbaar. Al snel hebben we in de restauratiewagon contact met andere motorrijders en ontstond er een soort moppen toppers. De andere groepen motor rijders waren zeer op dreef maar wij hadden onze troef Henk meegenomen. Geef die Motorman een biertje, hij tapt moppen en stopt pas als hij wat te eten krijgt. De treinrit was traag maar dat maakt eigenlijk niet uit als je een biertje kan drinken en heerlijk kan slapen aan boord.

Dag 2 - Alessandria – Locarno (Zwirserland)

’s Ochtends werd er nog een heerlijk ontbijtje geserveerd en uiteindelijk was het zonnige Alessandria in  Italië bereikt. Nadat de motoren van de trein waren gereden was de eerste bestemming BMW Motogerardo in Alessandria. Gerardo had een halve blik op de motor nodig om te concluderen dat hij niets voor ons kon betekenen. Het onderdeel was niet op voorraad, donderdag kon hij ons van dienst zijn. Donderdag? Het is zaterdag? We plannen woensdag thuis te zijn, kan je echt niets doen? Helaas, zelfs een cappuccino of espresso zat er niet in. De volgende stap was bellen met de ANWB. Zij gaven de indruk dat het goed zou komen maar konden uiteindelijk ook niet veel betekenen. Uiteindelijk is de BMW naar Nederland gerepatrieerd. Andre mocht met vervangend vervoer verder, geen motor maar een auto. René, Erik en Anton gaan na het middaguur alvast op pad richting Locarno en rijden het grootste deel van de vooraf geplande route langs de oostkant van het Lago Maggiore met zijn mooie dorpjes en subtropische uitstraling die door een flinke regenbui ernstig teniet wordt gedaan. 

Andre eerst maar bij Henk achterop gegaan naar Locarno, een motorweekend met de auto dat gaat erg ver, een ridder hoort op een paard, niet op een koets. Voor een Motorman tijdens een Motormannenweekend geldt het zelfde! Locarno was leuk en gezellig. Ondanks de problemen met de BMW hebben we het toch voor elkaar gekregen om er een hele leuke avond van te maken. De limoncello heeft zeker geholpen in dat proces!

Dag 3 Locarno – (door de sneeuw) – Bern

De volgende dag was het voor de Motormannen “passendag”! Andre heeft voor de auto optie bedankt en heeft de trein gekozen. Eerst de trein naar Bern, wat ook de bestemming was voor motormannen met motoren die wel konden remmen. De treinrit was fantastisch, dwars door de Alpen over mooie bruggen met daaronder mooie watervallen en rotsformaties. Als we op zondagmorgen de motoren uit de parkeergarage rijden en voor het hotel parkeren komt de regen met bakken uit de Zwitserse hemel kletteren, niet bepaald een ideaal begin voor een dagje bergpassen rijden. Niet rijden is ook geen optie dus gaan we op pad. Via Bellinzona en Biasca de Lucmanierpas op. Het is nog steeds regenachtig en KOUD. Hoe meer we richting de 1914 meter hoge top van de bergpas rijden, hoe meer sneeuw we langs de weg aantreffen en bedenken ons hoe geweldig het rijden hier kan zijn met droog, zonnig en warm weer. Na de koffie toeren we verder de Oberalpass op en maken “wintersportfoto’s “ op de top. Volop sneeuw waar je ook kijkt. De skiliften kunnen zo open. Dat verwacht je toch niet op 9 juni!

Henk, René en Andre zijn hier in 2011 ook geweest, toen zag het er een stuk groener uit. We vervolgen onze route richting de Sustenpass. Het blijft bij richting de pass! Het is 9 juni en de pas is gesloten i.v.m. SNEEUW! Omdat de Furkapass ook is gesloten rijden we een flink stuk om via Altdorf, een mooi stuk langs de Vierwaldstattersee om bij de plaats Stand af te zakken en via de Panoramastrasse naar onze eindbestemming van deze dag te rijden, Bern. Hier treffen we onze motorloze motorman Andre en we maken er wederom een gezellige avond van. Bern is een mooie en gezellige stad. Eerst even cultureel de rozentuin en berenkuil bezocht. In het centrum traditioneel gegeten bij Noodles & Sushi en nog een drankje gedaan bij Papa Joe’s. De avond is afgesloten met een flesje whisky op de hotelkamer. We blijven trouw aan onze tradities.

Dag 4 Bern – Metz (Frankrijk)

Het weekend van Andre eindigde op maandagochtend. Treinmaatschappij Ice heeft hem richting Frankfurt en Amsterdam gebracht. De motormannen hebben de reis voortgezet …… We laten niet alleen Bern achter ons maar ook Motorman Andre. Dit knaagt aan het samen uit samen thuis gevoel. Andre ziet er gelukkig ook nog positieve kanten aan: “we hebben wel een paar hele gezellige avonden gehad”! We sturen de motoren richting Frankrijk om daar nog een stuk Vogezen mee te pakken. Geweldig sturen over de “Grand Ballon”.

Zeker als je geen bergen en bochten van dit formaat meer verwacht en het wegdek voor de verandering wel droog is. Kunnen we onze motoren weer een beetje aan het werk zetten. Een heerlijke dag toeren. De lunch gebruiken in een lokaal Frans restaurants wat zo uit de serie Alo-Alo lijkt te komen, een afwisseling van kleine dorpjes, met dito wegen, en vlotte doorgaande wegen wat lekker opschiet. Lang leve het gemak van de Garmin, we sturen rechtstreeks naar ons hotel in Metz. Je weet wel, die stad waar je in de zomervakantie altijd voorbij raast op weg naar de zonnige bestemmingen in het zuiden. Kun je het rijtje nog opdreunen? Maastricht, Luijk, Metz, Nancy, Dijon, Lyon…….Juist. Dat rijtje. Na wat banjeren door de stad, en een paar terrasjes verder, vinden we een leuk restaurant. Door de macht der gewoonte bestellen we steeds 5 bier, terwijl we nog maar met z’n vieren zijn. Dat we dus weer heerlijk geslapen hebben zal dus niemand verbazen.

Dag 5 Metz – Leuven (België) .

Een prima ontbijt in hotel Bristol. Helaas zonder scrambled eggs, maar dat is misschien maar beter als je de hele dag op de motor zit, die er overigens nog keurig netjes bij staan in de openbare parkeergarage. Die tip aan de parkeerwachter is niet voor niets geweest. 2 Verdiepingen naar beneden de parkeergarage verlaten over een spiraal afrit is toch even wennen om de dag te starten. Hoe was dat ook alweer, heel lang geleden met rijles? Oh ja, je achterrem gebruiken. Het eerste stuk vandaag gaan richting het westen, Verdun. Wat is dat indrukwekkend. Bizar, kippenvel en respect. Al die namen in het gedenkmonument, vele jaren jonger dan wij zelf zijn, omgekomen in een ver vreemd land. Al die witte kruizen zo strak op een rij.

De rust die hier heerst, is een schril contrast met de verschrikkingen die hier hebben plaatsgevonden. Je zou denken dat we er van hebben geleerd. Helaas zijn er nog steeds plaatsen waar oorlog de dagelijkse realiteit is. Gedachten die me bezighouden als we weer op de motor rijden. Op naar de Belgische Ardennen. Het is een vertrouwde omgeving en voelt een beetje als thuiskomen. Zo vaak gereden in deze omgeving en je krijgt er nooit genoeg van. Natuurlijk houden we de traditie in stand en rijden via La Roche-en-Ardenne voor een foto bij De Tank.We genieten nog verder van de heerlijke bochten in deze bosrijke omgeving. Even voorbij Trois-Points een koffiestop, en laten Plopsa-Coo voor wat het is. Wij hebben onze eigen gemotoriseerde attracties waar we meer dan genoeg lol aan beleven. De eindbestemming van deze dag is Leuven. Het Mercure hotel is midden in het centrum gelegen. Hier helpt de navigatie NIET. Het merendeel van de straatjes is eenrichtingsweg of voetgangersgebied. Zie de ingang van het hotel hier maar eens te vinden. PFFFF. Maar na hard werken is de beloning groter. Wat smaakt dat eerste biertje dan goed. En omdat we toch in België doen we ons best grote delen van de bierkaart te ontdekken. Wat een heerlijke stad is Leuven, en we treffen goed weer. Buiten eten op een terras in een van de leuke smalle straatjes waar een overvloed aan restaurants te vinden is.

Na de dis begeven we ons naar het plein op de oude Markt. Zelfs op dinsdagavond is het een bruisende gezelligheid. Die studenten hebben toch een zwaar leven op zo’n plein vol terrassen en kroegen met bierkaarten waar wel 50 verschilleden soorten op staan. Systematisch beginnen we aan de lijst. Westvleteren Blond, Brasserie D’Achouffe, Rochefort 6 -8n en 10 en Deliriun Tremens, we doen ons best. Conclusie, we moeten nog een keer terug om onze taak te volbrengen.

Dag 6 – Leuven – Bollenstreek (Nederland)

We spreken een uurtje later af bij het ontbijt dan de afgelopen dagen. Dat is wel lekker na de gezellige avond van gisteren. Als ik mijn motor de parkeergarage uitrijd weet ik 1 ding zeker, ik kom nog een keer terug in Leuven. Noordwaarts verder richting Holland passeren we Antwerpen rechts, ofwel laten we het links liggen en toeren door Belgische plaatsen met soms hele mooie maar vaak ook vervallen boerderijen. Een groot verschil met de luxe villa’s aan de grens bij Hoogstraten. Zo te zien loopt Nederland hier heel wat belastinggeld mis. In de omgeving van Breda doen we nog een koffiestop en besluiten de rit via de snelweg huiswaarts te rijden.  Na zo’n lange rit is die laatste 100 km blijkbaar niet meer de moeite waard, terwijl dit op een gemiddelde zondagochtend net een leuk rondje is. De kilometers zitten blijkbaar al aardig in de billen en we willen op honk aan. Met de fotodocumentatie is het deze dag ook slecht gesteld, nul foto’s. Zelf de laatste traditionele hands-up foto schiet er bij in. We zijn verre van compleet en dat willen we niet vastgelegd hebben. Zo komen we aan het einde van onze Passentocht 2013 als we arriveren in de Bollenstreek. Niet geheel volgens plan verlopen maar zeker een mooie tocht om aan onze lijst van belevingen toe te voegen. Wij hebben weer een paar prachtige dagen om in de wintermaanden over na te praten en na te genieten.

Geschreven door: Henk van Dongen, motorman