De overtocht met de boot naar Engeland is in 2003 en 2009 goed bevallen. Hoewel we graag nog een keer naar Schotland willen is het ontdekken van nieuwe bestemmingen nog aantrekkelijker. We hebben mooie verhalen gehoord over de zuidkust van Engeland. Die gaan vaak tot het meest zuidelijkste puntje, Lands End. Daarvoor hebben we helaas niet genoeg vrije dagen. De rit is er zeker niet minder om geworden.
10 jaar motormannen. Dat vieren we met een Geweldige rit door Zuid Engeland .
Dag 1 – Bollenstreek – Rotterdam - Hull
Na een heerlijke high te vertrekken we vanuit de Bollenstreek met het voltallige Motormannenteam richting Rotterdam. Van daaruit gaat de boot naar Hull. We beginnen bij Leiden al met een vette file waar we met onze bepakking maar net aan tussendoor kunnen. Gaat het ook nog stortregenen de laatste kilometers voordat we arriveren in de Europahaven bij P&O ferry’s. Achteraf blijkt dit de enige regen te zijn in alle dagen. Voor een reis naar Engeland heb je dan niets te klagen. Aan boord zetten we de motoren met spanbanden vast en dumpen de spullen in onze kooien. We hijsen ons in het nieuwe motormannen anniversary Tshirt.
Het is een legendarisch moment, de motormannen bestaan officieel 10 jaar. We vieren het op gepaste wijze en proosten op nog minimaal 10 jaar motormannen. Tegen die tijd krijgen we vast problemen met de bagage, zeker als we elk jaar een shirt laten maken! Als we dan elke dag een nieuw Motormannen shirt aantrekken kunnen we wel 20 dagen wegblijven! Ik zie kansen! Bij het uitvaren van de haven, kunnen we relaxed genieten van het overdadige diner buffet. De komende dagen tellen we maar geen calorieën! De avond genieten we van life muziek en pints! Da’s toch anders dan een biertje.
Dag 2 – Hull - Birmingham
Uitgerust en redelijk uitgeslapen gaan we op pad. Eerst richting York waar we helaas met de motoren niet in het centrum kunnen komen voor een koffiestop. Vervolgens richting het Peak District. Dachten wij dat vooral Schotland mooi en groen was, hier is het minstens zo geweldig. De foto in de banner van de vorige website is hier gemaakt. Het zonnige weer maakt het allemaal nog aangenamer. Vanuit het Peak District zakken we zuidwaarts af over een glooiend landschap en bochtige wegen. Prima voor de motor en het lijkt wel of het links rijden steeds sneller went. Birmingham is het eindpunt van deze dag. Deze stad heeft de naam industriestad te zijn. Hoewel er wijken zijn die zeker aan deze term voldoen ziet het centrum er modern en eigentijds uit. Wij vertoeven in het deel rond “de Mailbox”, een aanrader voor een gezellige avond met voldoende leuke restaurants en bars. Mooie winkels zijn er ook genoeg te vinden, wij komen echter niet om te shoppen. Het Ramada Encore hotel is een prima uitvalsbasis op nog geen 5 minuten lopen van het uitgaanscentrum en heeft een veilige afgesloten parkeergarage voor de motoren.
Dag 3 Birmingham - Brighton
We starten de dag met een stevig Engels ontbijt inclusief scrambled eggs and bacon. De vele eenrichtingswegen en de beperkte ervaring met de Garmin routeplanner maken het ons nog lastig de juiste weg uit de stad te vinden. De route buiten de stad maakt dit meer dan goed. Het is heerlijk zonnig weer, een prima dag om onze ‘teletubbie’ aan het werk te zetten. Ik kan het proberen uit te leggen maar een foto van René met helmcamera zegt meer dan woorden.
Als het een beetje wil lukken, zal Henk nog een pagina met video beelden aan de site toevoegen en kun je de motormannen ‘teletubbie’ helmcamera beelden bekijken. De route gaat richting Brighton aan de kust. Voor we zover zijn bezoeken we Stonehenge. Toeristisch: “JA”. Leuk om gezien te hebben: “Ook JA”. Indrukwekkende plaats: “Toch wel”. Het blijft bijzonder dat ze nog steeds niet met zekerheid kunnen zeggen wat de functie van deze in een cirkel gestapelde ouwe keien is geweest. En het geeft natuurlijk hele leuke plaatjes.
In Brighton overnachten we in het Hilton. Voor minder doen we het tegenwoordig niet meer. Goed geregeld Anton. Ook hier staan de motoren veilig in de parkeergarage. Ik wil niet denken wat voor gedoe het geeft als iemand iets kapot zou maken aan de motoren. Zeker als je daardoor niet verder kunt rijden. Op straat parkeren geeft toch iets meer risico. Brighton is een bruisende stad met een breed aanbod voor het uitgaansleven. Restaurants, Pubs, dancing, het is allemaal aanwezig. Wij starten de avond in een pub voor de WK voetbalwedstrijd Engeland – USA. Helaas komt het niet verder dan 1-1. Een overwinning voeren in een Engels pub hadden wij best willen meemaken. De inwendige mens laten we verzorgen bij de Italiaan Zizzi’s. Het is zo’n avond dat alles lijkt te kloppen, wat gezellig. Hier is een ‘markertje’ gezet waar we nog regelmatig aan terug te denken. We struinen nog wat kroegen af en verbazen ons over de hooggehakte en kortgerokte dames die het niet koud blijken te hebben. Als wij met onze warme fleece truien ober straat lopen wordt ons letterlijk gevraagd of we gaan bergbeklimmen? Worden we nu echt oud mannen?
Dag 4 Brighton – Oostende (Belgie)
Een chique ontbijt daar in het Hilton aan de boulevard van Brighton. We gedragen ons naar behoren en zitten niet veel later doorvoed met ei en spek, en sterke koffie, op de motor. We volgen zoveel mogelijk de kust richting Folkerstone en passeren diverse kustplaatsen waarvan enkele de glorie van weleer enigszins hebben verloren. Er zijn hier duidelijk tijden van grote rijkdom geweest. Op dit traject stuurt de Garmin ons op kleine wegen die we normaliter aan ons voorbij laten gaan. We komen zo op wegen die ons op slecht tientallen meters van de beroemde krijtrotsen brengen. Foto shots blijven helaas achterwegen door tijdsdruk van het tijdig aankomen bij de trein die ons door de kanaaltunnel zal brengen. Zie je wel dat je alleen maar spijt krijgt van dingen die je NIET doet! De route naar de kanaaltunnel is aanbevelenswaardig. Na grondig te zijn gecontroleerd op explosieven en de orders van enkele gestreste spoorwegmedewerkers hebben opgevolgd hebben we tijd genoeg de route te bespreken. We komen gezamenlijk tot de conclusie hier allemaal nog wel een keer terug zullen komen. De oversteek, of beter gezegd de onderdoorgang van de kanaaltunnel verloopt soepel. Ik denk nog even aan de film Mission Impossible waar een helikopter in de tunnel in vlammen op gaat! Hebben we vandaag geen last van maar veiligheidsmaatregelen zie je overal. Zonder de motoren vast toe hoeven sjorren sta je binnen 45 minuten in Frankrijk.
Het oorspronkelijke plan is vanuit Calais de kust te volgen richting Oostende. Vooral het deel bij Dunkerque kent veel industrie en is ronduit saai wat de snelweg tot een redelijk alternatief maakt. Ook in de laatste plaatsen langs de kust richting Oostende is het niet mogelijk flinke stukken dicht lang de zee te rijden. Hotel Ramada Ostend heeft een klein stuk verderop een ondergrondse parkeergarage met daarin ook nog afgesloten garageboxen. Veel veiliger kun je het niet krijgen. Oostende is al niet heel veel beter dan de rit er naartoe. Nu is zondagavond niet de meest bruisende avond in de meeste steden, de vergane glorie van de stad doet hier nog een schepje bovenop.
Creatief als de motormannen zijn vinden we een prima Mexicaans restaurant…..en daar drink je tequila! Relaxed afpilzen in Lafayette music bar, die haar naam eer aan doe met goede muziek en een sublieme geluidskwaliteit gedraaid van 33 en 35 toeren vinyl. Jeugdsentiment. Om 24:00 uur toasten we op de verjaardag van Henk. Hij is alweer 24 geworden…. de andere jaren telt hij alleen als ervaring! Op de hotelkamer vieren we Henk’s verjaardag met het laatste beetje Whisky, ballonnen en een kalender van 10 jaar motormannen ( 900 kilometer in de koffer meegereden).
Dag 5 Oostende – Bollenstreek
Na Blankenbergen en Knokke verlaten we de kust en België en zetten via de Westerschelde tunnel koers naar Marcel, vriend van de Motormannen in Barendrecht waar de we 2e helft van Nederland-Denemarken kijken.
Voor de rit huiswaarts naar de Bollenstreek kiezen we voor de snelweg. In gedachten laat ik de afgelopen dagen de revue passeren. Geweldig……dat is het. Met 6 motormannen nieuwe bestemmingen ontdekken en het daarbij ook nog heeeeeel gezellig te maken. Daar is toch niets mis mee! Al 10 jaar een mooie traditie. Laten we er nog minimaal 10 jaar bij doen.
Geschreven door: André de Groot, motorman
