Een kroeg, life- band, bier en bitterballen, een goede kombinatie om leuke mensen te ontmoeten. Een buurjongen van vroeger is drummer van de band. Mijn vrouw blijkt in de klas te hebben gezeten bij zijn zus. En die heeft weer verkering met een gozer die op een oude BMW rijdt. Volg je het nog?
Maar wij hebben ons gespreksonderwerp gevonden!
Op de diverse feestjes die volgen komt het onderwerp motor rijden steeds weer terug. We besmetten de vrienden om ons heen met het motorvirus waar we niet meer van zullen genezen. Rijbewijzen worden behaald door de mannen en de motorverhalen krijgen steeds meer de overhand. Eerst is het plan om gewoon eens een dagje te gaan toeren. Als het op een feest weer over motoren gaat, nemen de plannen steeds grotere vormen aan. Na de nodige biertjes en we royaal de kleine uurtjes van de klok bestieren, komen we tot de conclusie dat we ooit de ‘route 66’ gaan rijden!
Eerst maar eens een weekend op pad. Maastricht is de bestemming. Een leuke omgeving om te rijden, niet al te ver weg en, niet geheel onbelangrijk, veel kroegen! Tsja ….. een toerit moet natuurlijk ook een beetje gezellig zijn. In de jaren die volgen zal een goede kroeg de bepalende factor te zijn voor de keuze van onze bestemmingen.
Eerste rit van de Motormannen. vanuit Maastricht en via Spa een klein (en zeer nat) rondje BeNeLux.
Dag 1 - Bollenstreek - Maastricht
Maastricht is het dus geworden. Het gezelschap bestaat uit 6 mannen met 6 verschillende motoren.
- Andre op de Honda Africa Twin
- Henk op de Kawasaki ZZR 600
- René op de Yamaha Fazer 600
- Anton op de BMW R80/7
- Erik op de BMW RS 1100
- Carlo op de Harley Davidson.
Vanuit de Bollenstreek richting Valkenswaard waar we de snelweg verlaten en het laatste stuk binnendoor rijden naar het Vrijthof.
Dag 2 - Rondje BeNeLux
We overnachten in hotel La_Cloche, gelegen in de zijstraat van het Vrijthof. We moeten ons melden in Café La Cloche, dat is al een goed begin. Na een gezellige avond in Maastricht is er grote behoefte aan frisse lucht en rijden een paar motormannen het eerste stuk met het vizier van de helm open. We houden het droog tot de fotoschoot letterlijk OP het drielandenpunt in Vaals.
De tocht richting het circuit van Spa Francorchamps lijkt meer op een waterballet dan op een toertocht. Ik wist niet dat regendruppels zo groot konden zijn. Verder richting Luxemburg is het al niet veel beter. Even opdrogen bij een tankstop, 25 meter over de grens van luxemburg langs de N68. Even opdrogen wordt een paar uur. Het alarm van de Harley Davidson van Carlo heeft de startonderbreker in werking gezet, en daar sta je dan!
Telefonische instructies van de dealer helpen ook niet het alarm te resetten. Onze techneut Anton weet tenslotte het alarm uit te schakelen. De knullige installatie maakt wel heel duidelijk hoe de oorspronkelijke bedrading heeft gelopen en is dus weer in de oude aansluiting terug te brengen. We kunnen weer verder en kiezen voor de doorgaande route terug naar Maastricht.
Bij aankomst in het hotel een hilarisch moment. De motorhandschoenen van Anton waren met zwarte schoensmeer ingesmeerd en door de vele regen was dit onafwasbaar in de handen van Anton getrokken. Uiteindelijk moest er chloor aan te pas komen om het zwart enigszins weg te krijgen.
Na zoveel regen passen we s’avonds onze eigen variant toe op de wet van de communicerende vaten. Vele vocht aan de buitenkant van vandaag, brengen we in balans met koude biertjes voor de binnenkant! Op het Onze Lieve Vrouwenplein vinden we een geschikt restaurant waar het legendarische verhaal van Carlo ons van de stoelen af doet rollen van het lachen. Nooit geweten dat niet nader te noemen handelingen je ooit zouden kunnen gaan tegenstaan!! Spreek je een van de motormannen, vraag maar eens naar de uitleg van dit verhaal.
We belanden in Café D’n Ingel, toen nog de op de markt tegenover het gemeentehuis. Wat een gezelligheid.
Dag 3 - Maastricht - Bollenstreek
De volgende ochtend genieten we van het ontbijt in Café La Cloche. Ontbijt in de kroeg, wij kunnen er wel aan wennen. We sturen we de motoren door het inmiddels droge Limburgse en Brabantse landschap. Nog niet iedereen heeft een eigen motor en heeft er een gehuurd voor dit weekend. Onderweg doen we wat proefritten op elkaars motor om te ervaren welk type motor het uiteindelijk moet gaan worden.
Tijdens de lunch stellen we vast dat we toch eigenlijk ieder jaar wel een weekend met de motor op pad willen. Gezellig met de mannen onder elkaar. Vanaf dat moment zijn “ de motormannen” ontstaan. Een traditie is gestart waarvan we toen nog niet konden inschatten dat er nog zoveel mooie reizen zouden volgen.
Via leuke binnenwegen zakken we af richting de Bollenstreek met het zaligmakende gevoel dat we van plan zijn volgend jaar weer met dit gezelschap op pad te gaan. Een prima afsluiting van een gezellig motorweekend en een goed vooruitzicht voor volgend jaar 2002.
Geschreven door: Henk van Dongen, motorman
